فیلم هندی Hum Hain Rahi Pyar Ke 1993 ( به فارسی : ما مسافران راه عشقیم یا ما راهیان عشق هستیم ) که در ایران بیشتر به نام پرستار اجباری معروف است در سال ۱۹۹۳ به کارگردانی ماهش بات منتشر شد . راهول مالهوترا متصدی یک شرکت پوشاک است که سفارش معلقی به مبلغ یک میلیون پیراهن به آقای بیجلانی دارد. راهول همچنین نگهبان بچه های شیطون خواهر متوفی خود است: سانی، مونی و ویکی. کنترل بچه ها برای او سخت است، زیرا او تازه وارد این کار شده است. وقتی بچه ها مشکل ایجاد می کنند، راهول آنها را با حبس کردن آنها در اتاقشان تنبیه می کند. با این حال، بچه ها فرار می کنند و راهی کارناوال در شهر می شوند. ویجیانتی دختر یک تاجر هندی جنوبی و عاشق موسیقی است. پدرش از او می‌خواهد با ناتاراجان، یک اسطوره موسیقی هند جنوبی که تا حدودی ترسناک است، ازدواج کند. ویجیانتی از ازدواج با او امتناع می کند. به عنوان مجازات، او نیز حبس می شود و فرار می کند. او در کارناوال با سه بچه آشنا می شود و با هم دوست می شوند. ویجیانتی توضیح می‌دهد که او خانه ندارد، بنابراین بچه‌ها او را دعوت می‌کنند که پیش آنها بماند...